ده ها چشم متعجب و شگفت زده به صحنه دوخته شده اند. شعله های سوزان آتش بر روی انگشتان دست هنرمند جابه جا می شوند. چنین بنظر می رسد که آتش خصلت سوزانندگی خود را فراموش کرده است.یک موسیقی مهیج و هماهنگ با وردهای هنرمند،تنها صدایی است که به گوش می رسد... "[/b]
این قسمتی از یک نمایش شعبده بازی بود. در طی اعمال شعبده بازی ، هنرمند دست به کارهایی می زند که در نظر بینندگان عجیب و غیر عادی می نماید. باید توجه داشت که عملیات شعبده بازی از محدوده توانایی ما خارج نیستند . هر کسی با کمی تمرین و ابتکار می تواند شعبده باز خوبی باشد. این کار به دو بخش تقسیم می شود:
1-هنرمند با حرکات سریع و فرز دستهای خود ، کاری را انجام می دهد و تماشاگران در اثر سرعت کار و خطای چشم متعجب می شوند، مثل انتقال توپ از یک دست به دست دیگر. روشن است که در این شعبده بازیها تنها عامل موفقیت هنرمند ، تمرین زیاد است تا بتواند در کمترین زمان شعبده بازی را انجام دهد.
2-کارهایی که بر پایه اصول علمی می باشد . این شعبده بازیها بر پایه قوانین شیمی ، فیزیک یا زیست شناسی طرح ریزی شده اند.
برنامه های دسته دوم مهیج تر از دسته اول هستند. معمولا شعبده باریهایی که بر پایه علم شیمی باشند جالبتر از بقیه هستند. با استفاده از مواد شیمیایی با خصوصیات شبیه به هم از نظر ظاهری ، مواد شیمیایی با خصوصیات منحصر به فرد و واکنشهای شیمیایی که بیشتر واکنشهای اکسایش و کاهش است می توان کارهای جالبی انجام
شما نیز می توانید با استفاده از مواد شیمیایی ساده و اندکی تمرین ، شعبده باز خوبی برای دوستان خود باشید.
بازی با آتش
یکی از مهیج ترین کارهای شعبده بازی است در این بازی، هنرمند انگشتان دست خود را به شعله یک مشعل نزدیک می کند و در مقابل چشمان حیرتزده تماشاگران شعله های آتش از دستهای او زبانه می کشد. شعبده باز هم با خواندن ورد و ادا و اطوار وانمود می کند که با مشقت ، آتش سوزان را تحمل می کند. او برای جالبتر کردن نمایش ، آتش را از یک دست به دست دیگرش انتقال می دهد و ...
دمای یک شعله معمولی حدود 700- 800 درجه سانتیگراد است این دمای بالا برای کباب کردن هر چیزی کافی است، ولی در حقیقت آنچه تماشاگران مشاهده می کنند یک شعله حقیقی نیست!
شعله روی دست شعبده باز یک شعله کاذب است که حداکثر دمای آن چند سانتیگراد است و هیچ ناراحتی برای هنرمند به دنبال ندارد . شخص شعبده باز قبل از اجرای عملیات آتشبازی دستهای خود را به یک ماده شیمیایی به نام کربن سولفید
آغشته می کند. این ماده دارای انرژی فعال سازی کمی است و در مقابل کمترین میزان حرارت با اکسیژن هوا ترکیب می شود و در ضمن اکسایش یک شعله کاذب به وجود می آورد ، این همان شعله های روی دست هنرمند است عملیات بازی با شعله های آتش تا زمانی که این ماده روی دستهای شعبده باز تمام نشده ادامه می یابد . وردهایی که شعبده باز می خواند فقط برای دور کردن حواس تماشاگران از واقعیت امر است.
شعله آتش در کف دست
شعر شيميايي (1 )